سفارش تبلیغ
صبا ویژن

ریتودکتومی (جوانسازی) از زبان یکی از بهترین جراحان لیفت تهران

بسیاری از افراد متقاضی جراحی لیفت صورت( دیپ لیفت )، تمایل دارند که آخرین روش علمی روز دنیا، به منظور رسیدن به بهترین نتایج جوانسازی صورت برای آنها انجام گیرد. سوال اساسی که در این زمینه به ذهن میرسد این است که آیا با پیدایش روشهای نوین جراحی، روشهای قدیمی کاملا کنار گذاشته می شوند و یا می توان از برخی خصوصیات آنها برای استفاده در روشهای نوین الهام گرفت. برای پاسخ کامل به این سوالات به سیر تکاملی جراحی لیفت صورت اشاره می کنم.

ریتودکتومی  (جوانسازی)

اصطلاح ریتودکتومی هم معنای لیفت صورت است. این کلمه از دو کلمه ی یونانی «ریتیس» به معنای «چین و چروک» و «اکتومه» به معنای «بُرش جراحی» مشتق شده است و به معنای رفع و حذف چین و چروک های صورت است. این جراحی، یکی از مهم ترین جراحی های زیبایی صورت است و به منظور جوانسازی چهره مورد استفاده قرار می گیرد. برای انجام این جراحی چندین تکنیک و روش کشف شده است. این جراحی اصولا با برداشتن پوست اضافه صورت و غالباً با جمع کردن لایه های عمقی صورت انجام می شود و منجر به اصلاح پوست بیمار در ناحیه صورت و گردن می شود.

به همراه جراحی لیفت صورت اصولاً جراحی هایی نظیر جراحی پلک (بلفاروپلاستی) و جراحی های دیگری انجام می شود. به گونه ای که بیمار در بیهوشی کامل و یا خواب عمیق به سر می برد.

بر اساس تازه ترین نتایج آماری در انجمن جراحان پلاستیک و زیبایی ایالات متحده، لیفت صورت ششمین جراحی زیبایی محبوب در میان مردم است و پیش از آن جراحی های لیپوساکشن (چربی کِشی از بدن)، برجسته سازی پستان، ابدومینوپلاستی (چربی کِشی به همراه اصلاح بافت اضافه بدن)، بلفاروپلاستی (جراحی اصلاح افتادگی پلک ها) و لیفت پستان قرار دارند.

تاریخچه جراحی دیپ لیفت صورت :

مرحله کشیدن پوست به تنهایی:

در اوایل قرن بیستم میلادی (سال 1901)  اولین جراحی لیفت ثبت شده در تاریخ، به درخواست خانم مسنی که از اشراف زادگان شهر برلین بود انجام گرفت. او از جراحش (جراح لیفت) درخواست کرد که با استفاده از جراحی، گونه و بخشهای اطراف دهانش را لیفت کند. این کار با برداشته شدن بخشی از پوست نواحی جلوی گوش انجام شد و به این ترتیب جراحی لیفت صورت به صورت ابتدایی جرقه زده شد.سالهای طولانی (حدود 70 سال) جراحی لیفت صورت به برداشتن قسمتهایی از پوست صورت محدود می شد و البته در این سالها، روشهای بخیه زدن و ترمیم پوست بهبود یافت و جراحان دریافتند که با بلند کردن بخشی از پوستهای اطراف و جا به جایی پوست می توانند نتایج بهتری بدست آورند. ولی مهمترین نقص این روش، پایداری کم نتایج بدست آمده از جراحی لیفت صورت بود. (در ایران تکنیک برخی از جراحان لیفت صورت، هنوز محدود به همین روش می باشد و به مراحل بعدی ارتقا پیدا نکرده است. برای شناخت این جراحان لیفت، کافیست که به نتایج 1 سال بعد از جراحی بیماران آنها نگاهی بیندازید و اثر آن را با قبل از جراحی مقایسه کنید. عدم ماندگاری نتایج جراحی و وجود اسکار (جای زخم) بد شکل در محل جراحی، از مشخصات اصلی این روش است.

در دوران جنگ اول جهانی (بین سال های 1914 تا 1918) جراحی هلندی به نام یوهانس اسِر یکی از بزرگتر مسائل را در زمینه ی جراحی پلاستیک تا آن زمان کشف کرد: «روش پیوند بافت». این روش به سرعت در هر دو کشور درگیر با جنگ جهانی یعنی آلمان و انگلستان رایج شد. در همان اثنا هارولد دلف جیلز، جراح انگلیسی روش پیوند بافت دکتر اسِر را در دانشگاه ها برای تمام کسانی مشتاق یادگیری از او بودند آموزش داد و این طور بود که تا امروز به او لقب «پدر جراحی پلاستیک در قرن بیستم» داده اند.

 

در سال 1919 دکتر پاسوت با انتشار مقاله ای در خصوص لیفت صورت به شهرت رسید. این مقاله عمدتاً در مورد بالا کشیدن و اصلاح پوست صورت بود. پس از این، افراد بسیاری شروع به نوشتن مقالات در خصوص جراحی لیفت صورت در دهه 1920 شدند. از این زمان، در مقیاسی بسیار بزرگتر جراحی های زیبایی از اساس، ابعادی وسیعتری پیدا کردند. اولین جراح پلاستیک زن، خانومی فرانسوی به نام سوزان نوئل بود که با نام مادام نوئل به شهرت رسید. او نقش ارزنده ای در گسترش این جراحی ها ایفا کرد و یکی از اولین کتاب های مهم را در خصوص جراحی زیبایی نوشت. عنوان این کتاب «جراحی زیبایی و نقش اجتماعی آن» بود.

مرحله کشیدن بافت های عمقی صورت (کشیدن SMASS)

از سال 1968، دکتر اسکوگ دریافت که با کشیدن بافتهای عمقی صورت (SMASS)، نتایج بهتر و طولانی اثر بدست می آید. از آن زمان به بعد تمامی روشهای مدرن جراحی لیفت صورت، علاوه بر کشیدن پوست، به نوعی بافتهای عمقی صورت را تغییر و تحت لیفت قرار می دهند تا به نتایج ماندگارتری برسند.

برای کشیدن بافتهای عمقی صورت دو روش اصلی وجود دارد. در روش اول کشیدن بافتهای عمقی صورت، فقط با بخیه زدن و یا برداشت قسمتی از آن و بخیه زدن مجدد بافت عمقی انجام می شود. (این روش ساده تر و سریعتر است ولی نسبت به روش بعدی ماندگاری بسیار کمتری دارد)

ولی در روش دوم به صورت پیشرفته تر، بافتهای عمقی (SMASS) کاملا آزاد می شوند و به محلهای بالاتری منتقل می شوند. (این روش وقت گیر است و علاوه بر تجربه کافی جراح، به دستانی توانمند در جراحی میکروسکوپی و به تجهیزات مدرن جراحی میکروسکوپی و حفظ عصب نیاز دارد)

امروزه در ایران اغلب جراحان لیفت صورت با استفاده از روش اول، بافتهای عمقی را تحت کشش قرار می دهند. این کار در افرادی که افتادگی چندانی در صورت ندارند (کمتر از 45 سال) روش مناسبی است و در افراد مسن تر نیز نتایج بهتر و ماندگارتری نسبت به روش کشیدن پوست تنها، جواب می دهد. با این حال ماندگاری و اثربخشی آن به طور قابل توجهی کمتر از روش دوم (آزاد کردن بافتهای عمقی صورت SMASS) است.

مرحله توجه به حجم از دست رفته بافتهای صورت و جبران آن:

از سال 1991 به بعد مشخص شد که در جراحی لیفت صورت، برقراری حجم از دست رفته چربی و دیگر بافتهای صورت (که با افزایش سن بوجود می آید) در بسیاری از متقاضیان جراحی لیفت، نتایج فوق العاده ای را به دنبال دارد. لذا از آن زمان تا کنون در جراحی لیفت صورت،  تزریق چربی به صورت یا تزریق فیلر برای حاصل شدن نتایج طبیعی توجه می شود.

در زمان شروع این دوران در تاریخ جراحی لیفت صورت، تغییری در نگرش در خصوص مفهوم لیفت صورت ایجاد شد. جراح ها شروع کردند به محاسبه ی این که به چه نحوی، زخم ها و برش های صورت بیمار را به حداقل برسانند، یا چگونه بافت زیرپوستی و چربی صورت که در روند سالخوردگی دچار تحلیل و آسیب می شود را ترمیم کنند. بدین ترتیب پزشکان شروع کردند که به این جراحی دیدی جرثقیلی داشته باشند نه خیاطانه! (بدین معنی که به جای کشیدن پوست و برش مقادیر باقی مانده و اضافه، به این فکر می کنند که لایه های عمقی را به سطوح بالاتر و محکمتری متصل کنند).

مرحله افزایش دقت و ظرافت در انجام کار:

در سالهای اخیر جراحی لیفت صورت از مدل اولیه خود که برداشتن پوست تنها بود تغییر کرده و در جراحی نوین لیفت صورت، دیگر پوست به صورت زیادی برداشته نمی شود، بلکه به صورت محافظه کارانه، بخشهای اضافی آن حذف می شود. به کشش بافتهای عمقی صورت توجه می شود و بهترین کشش را زمانی براین بافتها ایجاد میکنند که ابتدا بافتهای عمقی صورت به خوبی از اطراف خود آزاد شوند. با آزاد شدن بافتهای عمقی صورت، آنها را به راحتی به هر جهت می توان جابه جا کرد. همچنین در سالهای اخیر دیده شده که اگر جابه جایی بافتهای عمقی صورت به سمت بالا باشد نتایج بهتری نسبت به زمانی که جابه جایی بافتها به سمت عقب است حاصل می شود.

توجه به برقراری حجم از دست رفته بخشهایی از صورت، باعث شده که در تکنیکهای تزریق پیشرفتهایی حاصل شود. تکنیکهای تزریق چربی به صورتی تغییر کرده که در اغلب موارد نتایج ماندگار تزریق چربی، فقط با یکبار تزریق حاصل شده است.

همچنین بهترین جراح لیفت تهران بیان میکند؛ بهترین نتایج جراحی لیفت کامل صورت و گردن با اجراحی تمامی موارد روشهای پیشرفته و به روز دنیا، مدت زمان حدود 5 تا 6 ساعت را نیاز دارد. (البته مدت زمان جراحی لیفت در نواحی محدود صورت، مثلا  لیفت پیشانی به تنهایی، کمتر از این مقدار است). این کار تحت بیهوشی عمومی و یا بدون بیهوشی (همراه با خواب عمیق) قابل انجام است. جالب اینجاست که مدت زمان عمل از سوی مراجعه کننده ای که تحت جراحی قرار می گیرد تنها به اندازه گذر چند دقیقه احساس می شود.

در نهایت همه پیشرفتها و تغییرات مثبت فوق در جهت این است که شما با ایمنی کامل به بهترین نتایج مافوق تصور خود برسید.

 

منبع : سایت دکتر اکبر بیات


انواع حجم دهنده های صورت

افزایش سن با تحلیل رفتن بافت های پوستی صورت و ایجاد چین و چروک سطحی یا عمیق همراه است. عده ای صرفاً برای جوانسازی صورت و رفع چین و چروک های موجود بر روی پوست، به تزریق ژل روی می آورند. اما عده ای، برای حجیم سازی نواحی از صورت مانند لبها، گونه ها، ایجاد زاویه فک و برجسته سازی چونه نیز از ژل ها استفاده می کنند. بنابراین انگیزه تزریق ژل برای هر فرد متفاوت است. لازم به ذکر است که کلمه ی ژل، به جای عبارت فیلر (یا پرکننده) در ایران استفاده می شود و الزاماً تمامی این مواد خاصیت ژلاتین گونه ندارند، اما به صورت معمول ما نیز به این پر کننده ها و حجم دهنده ها ژل می گوییم.

ژل ها به دلیل حجم دادن و جوانسازی صورت، از مدتها پیش مورد استقبال قرار گرفته اند. حال پرسش این است که به چه دلیلی استفاده از ژل، طرفداران زیادی پیدا کرده است. ژل ها به دلیل ارزان بودن و داشتن عوارض کمتر، نسبت به روش های تهاجمی از طرفداران بیشتری برخوردار هستند. رسیدن به نتیجه سریع و مطلوب، بدون مراقبت و نقاهت، جزو نتایج مطلوب تزریق ژل است. موقتی بودن ژل نیز، برای برخی از افراد جزو مزایای ژل محسوب می شود. به این صورت که اگر از نتیجه جراحی رضایت کامل نداشته باشند بعد از شش ماه الی یک سال به حالت اولیه باز می گردد.

انواع ژل ها از لحاظ دوام

ژل ها به سه دسته ی موقت، نیمه موقت و دائم تقسیم بندی می شوند.

ژلهای موقت از جنس کلاژنی هستند. مانند هیالورونیک اسیدها که به طور ذاتی در بدن افراد وجود دارند و بعد از مدتی جذب می شوند.

ژلهای نیمه موقت که ساختار کلسیم هیدروکسی آپاتید دارند و به مدت طولانی تری جذب می شوند و امکان ایجاد گلوله های ریز، بعد از گذشت زمان در این ژل ها وجود دارد.
ژلهای دائمی که امروزه کاربرد زیادی ندارند و به مرور زمان باعث ایجاد تورم های زیادی در صورت می شوند. این دسته از ژلها غیرقابل جدب اند و به دلیل مشکلات زیادی که ایجاد کرده اند از جمله عفونت، عوارضی حاوی تورم و تغییر رنگ دیگر مورد استفاده قرار نمی گیرند. که از جمله ژل های دائم می توان به ژل پاژ اشاره کرد که ساختار پلاستیکی دارد.

ژل های موقت:

ژل های هیالورونیک اسید جزو ژل های موقت هستند. هیالورونیک اسید به طور طبیعی در بدن انسانها وجود دارد و استفاده از آن نه تنها برای بدن مضر نیست بلکه با جذب کردن آب به سطح زیرین پوست، سبب جوانسازی و شادابی پوست می گردد. همچنین اسید هیالورونیک عملکردی مشابه با اسفنج دارد که وظیفه ی آبرسانی به بافت های زیرین را برعهده می گیرد. با افزایش سن مقدار هیالورونیک اسید موجود در بدن انسان کاهش پیدا می کند آبرسانی به بافت های زیرین کمتر انجام می شود و به همین دلیل سبب ایجاد چین و چروک ها و شُلی پوست می شود. بنابراین تزریق اسید هیالورونیک موجب آبرسانی بیشتر شده و جوانسازی را به همراه دارد.

ژل های اسید هیالورونیک، بنابر ساختار مولکولی انواع گوناگونی دارند. کاربرد آنها در نواحی مختلف صورت متفاوت است. ژل های ریز مولکولی برای تزریق در نقاطی با عمق کمتر کاربرد دارند. مانند زیر چشم ها. این ژل ها برای تزریق با عمق بیشتر کارکرد مناسبی ندارند. ژل های درشت مولکولی برای نقاط با عمق زیاد مانند خط خنده و یا زاویه فک، چانه و گونه کاربرد بهتری دارند. همچنین باید اشاره کرد که نحوه تزریق نیز در ژل های اسید هیالورونیک با توجه به ساختار مولکولی متفاوت است. برخی از ژل ها دقیقا زیر پوست و به صورت سطحی تزریق می شوند، اما برخی از ژل ها در عمق بیشتر و روی استخوان و به صورت عمیق تزریق می شوند. باید توجه داشت که به هیچ عنوان ژل ها با ساختار مولکولی درشت نباید به قسمت های سطحی (مثلا زیر چشم ها) تزریق شود. زیرا به صورت برجستگی های سفیدی نمایان خواهد شد.

ژل های دائمی:

ژل های پاژ دسته ای از ژل های دائمی هستند که واکنش های متفاوتی دارند. برخی از این ژل ها، کمتر نسبت به بافت می چسبند و راحت تر می شود آنها را تخلیه کرد و تورم های کمتری در بافت ایجاد می کنند. این ژل ها موجب بروز کیست در بافت صورت می شوند و این کیست ها حاوی امکان خطرناک جا به جایی و پخش شدن در اثر فشار یا ضربه هستند. ژل های حجم دهنده ای نیز مانند ژل های آکوا آمید هستند که در دسته ژل های پاژ قرار دارند، موجب بروز تورم زیادی می شوند و گاهی رگ های خونی را گشادتر می کنند. همچنین دارای چسبندگی شدیدتری به بافت صورت هستند و تخلیه این دسته از ژل ها به دلیل میزان چسبندگی بالا، تخلیه این دسته از ژل ها دشوارتر است البته لازم به ذکر است که این ژلها قابلیت جابجایی در بافت صورت ندارند.

منبع : سایت دکتر اکبر بیات


چه کسانی کاندید مناسبی برای جراحی لیفت صورت می باشند؟

می دانیم شلی و کاهش قوام در بافت نرم صورت باعث آویزان شدن بافتها می شود و همین امر باعث عمیق شدن خطها و چینهای صورت می شود.درواقع  هدف از لیفت صورت همان جا به جایی بافهای شل و آویزان است و از آنجاییکه تغییرات افزایش سن فقط به پوست محدود نمی باشد، پس کشیدن پوست می تواند به صورت موقت باعث لیفت صورت شود  و نتیجه طولانی ندارد اما مزیتی که مرکز جراحی زیبایی لیمون نسبت به دیگر کلینیک ها دارد و درواقع تنها مرکزی در ایران است که علاوه بر کشیدن پوست ، بافتهای نرم صورت  مانند عضلات  و چربی  نیز نیاز به جا به جا میکند و همین امر باعث ماندگاری قطعی جراحی می شود.

اگر هریک از علائم زیر را داشته باشید ، جراحی لیفت صورت می تواند به شما کمک کند:

1-وجود چین و چروکهای زیاد در صورتتان

2-اگر وجود چین و چروکها و آویزان بودن پوستتان در اعتماد بنفس شما تاثیر منفی بگذارد.

3-آویزان بودن پوست گردن و پایین صورت

باید به این نکته توجه داشته باشیم دیدگاه و انتظارات واقع گرایانه در خصوص جراحی ها باشد و به توصیه های بعد از عمل که پزشک گوشزد می کند به آنها عمل شود.برای نتایج بهتر ، مرکز قبل از جراحی ،طراحی های لازم را انجام میدهد و مشاورین ما برای راهنمایی های بیشتر  و بهتر کنار شما هستند که در نهایت بر نتیجه پایانی عمل تاثیر می گذارد.

منبع : مجموعه جراحی زیبایی لیمون


روشهای لیفت صورت کدامند؟

روش اول : لیفت مختصر صورت

این حالت به کسانی پیشنهاد می شود که دچار افتادگی کمی در ناحیه غبغب هستند.این روش مقداری تهاجمی است .مزیتی که این روش  نسبت به دیگر روشها دارد این است که عمل لیفت کامل صورت را تا مدتها به تعویق می اندازد.بعد از مشاوره  با متخصصین مشخص میشود که این عمل با بی حسی موضعی ، خواب و یا بیهوشی انجام میشود.نتیجه روش جراحی در همه موارد به یک شکل خواهد بود و انتخاب هریک از این موارد به شرایط بیمار بستگی دارد.

روش دوم : لیفت استاندارد

در این روش جراحان تیم مرکز جراحی زیبایی لیمون برشها را در بین چینها و یا محل رویش موها مخفی می کنند و برای بهبود نتیجه ، لیفت گردن نیز به طور همزمان انجام می شود.برای انجام این جراحی با بیهوشی کامل و یا خواب عمیق امکان پذیر است.روش خواب عمیق برای اشخاصی که از بیهوشی کامل می ترسند و یا برای بیهوش شدن مشکل دارند و امکان بیهوشی برایشان وجود ندارد ،بسیار امن و مفید است .نتایج لیفت استاندارد بسیار رضایتبخشتر از لیفت مختصر صورت است.به نکته ایی که باید به آن توجه کنیم  این است که برش پوستی در این روش وسیعتر و مدت بهبودی بیمار اندکی بیشتر خواهد بود.جراحی لیفت صورت جز معدود جراحی هاییست که نتایج مثبت آن بلافاصله بعد از عمل قابل مشاهده است.

جراحان لیفت علاوه بر اینکه باید علم و تخصص لازم این جراحی را داشته باشند، باید از ذوق هنری و دید زیباشناسی  نسبتا بالایی برخوردار باشند و هرچقدر مهارت و تجربه جراحان بیشتر باشد به نفع و سود متقاضیان  می باشد.

منبع : کلینیک لیمون


لیفت کامل صورت و گردن

لیفت صورت و گردن چیست؟ برای چه افرادی مناسب است؟ انواع روش های انجام لیفت چیست؟ این ها مواردی هستند که در این مقاله به آنها می خواهیم بپردازیم. با ما همراه باشید

لیفت صورت با روش جراحی چیست؟

به روشی اطلاق می شود که در آن چینهای و علائم ناشی از افزایش سن که در صورت به وجود آمده اند با روش جراحی کاهش می یابند.

برای انجام لیفت صورت، جراح پلاستیک، بافتهای زیر پوستی و عضلات را می کشد و ساختاری جذابتر را ایجاد می کند و در نهایت قسمتهایی از پوست و بافتهای چربی اضافه را بر می دارد به این ترتیب نمای پیری و خستگی صورت برطرف می گردد. این نوع جراحی به گونه ای انجام می شود که برشهای پوستی در چینها و قسمتهایی از صورت که دیده نمی شوند (مثلا پشت گوشها) قرار می گیرد و به این طریق، ظاهر صورت طبیعی خواهد بود. در لیفت صورت، علاوه بر وجود روشهایی که کل صورت را لیفت می کنند، روشهای مختلف جدید و کم تهاجمی برای بخشهای خاص صورت و برای افرادی که تغییرات کم را می پسندند وجود دارد که در زیر به شرح بیشتر آنها می پردازیم. (نقل از اولین تیم جراحی لیفت صورت و گردن در تهران )

با لیفت صورت به چه هدفی می توانیم برسیم؟

هدف از لیفت صورت این است که هر فردی به چهره سالهای قبل خود برگردد و مانند دوران جوانی خود شود. با کم شدن چینهای صورت، برداشته شدن پوستهای آویزان، و بالا کشیدن و محکم کردن بافتهای عمقی صورت، فرد ظاهر بهتری خواهد یافت.

بعد از لیفت صورت، افراد اعتماد به تفس بالایی پیدا می کنند و رضایت بیشتری از ظاهر خود خواهند داشت و این موضوع به صورت غیر مستقیم باعث افزایش انرژی آنها می شود.

علائم پیری در صورت چه چیزهایی هستند؟

با گذشت زمان و افزایش سن، قطعا همه ما دچار علائم پیری در صورت خواهیم شد با افزایش سن، پوست ما شل و آویزان می شود، حجم صورت کاهش می یابد، و قوام بافتهای عمقی صورت تغییر می کند به گونه ای که در پایین صورت، چینهای عمیق بوجود آمده و پوست شل و آویزان در صورت و گردن نمایان می شود.

  • افتادگی قسمت میانی صورت
  • عمیق شدن خط خنده (چین بین دهان و بینی) می شود
  • عمیق شدن چین زیر چشم ( زیر پلک تحتانی)
  • کاهش حجم صورت در اثر تحلیل رفتن چربیهای صورت و یا افتادگی چربیهای صورت
  • شل شدن پوست و افزایش چینهای فک پایین و قسمت پایینی صورت
  • شلی پوست و تجمع چربی در زیر چانه، حتی در فردی که وزن نرمالی دارد می تواند نمای غبغب بزرگ را فراهم کند

در لیفت صورت (با روش جراحی) چه کاری انجام می شود؟ 

ابتدا برش پوستی داده می شود و پوست از بافتهای همبند زیرین خود و عضلات صورت جدا می شود. سپس داربست بافتهای عمقی صورت آزاد می شود به گونه ای که این بافتها بتوانند بر روی بافتهای بالاتر خود بلغزند و کشیده شوند و به محلهای بالاتری وصل شوند. به وسیله بخیه های مخصوص این داربست آزاد شده، در محل جدید به گونه ای محکم می شود که بافتهای شل را بکشد. در نهایت پوست بر روی بافتها کشیده می شود و مقدار زیادی پوست برداشته می شود. توجه داشته باشیم که در این جراحی هدف ما کشیدن پوست به تنهایی نیست. زیرا پوست فقط نقش یک روکش را بازی می کند و اگر بافتهای عمقی صورت بوسیله داربست محکم خود به بالا کشیده نشده باشد، قدرت چندانی یرای نگهداشتن بافتهای آویزان و سنگین زیر خود را ندارد.